Araklı Kayacık, Mahallesi

Köyün adının nereden geldiği ve geçmişi hakkında kesin bilgiler olmamakla birlikte, Amasyada yaşayan”KİZİR” adlı TÜRKMEN aşiretinin Trabzon araklıya göç eden kısmının kurduğu bir köy olduğu rivayet edilmektedir. Köyün eskileri buraya hala Kizirnos köyü demektedirler.KİZİR TÜRKMENLERİ aşireti kültür gelenek ve görenekleri yaşanmaktadır.

Bilinen tarihi geçmişi en az 4000 yıl öncesine dayanan Trabzon, konumu itibarıyla tarihin bütün evrelerinde tüm dünyanın ilgisini çekmiş ender kentlerden biridir. Coğrafi önemi, tam bir geçiş noktasında bulunması, değişik medeniyetlere ev sahipliği yapması Trabzon’u önemli kılan etkenlerin başında gelmektedir. Böylesine köklü geçmişe sahip bir kentin kültürel hayatı da renkli olmak zorundadır. Bir kere Trabzon bildiğimiz “kent kültürü”nü yüzyıllardan bu yana bünyesinde yaşatmaktadır. Ticari ve idari merkez olarak Trabzon’da yüzyılların ötesinden bu yana kurulu bulunan eğitim-kültür-ticaret merkezlerinin varlığı ketin etrafıyla birlikte canlı ve süregelen bir kültürel birikime sahip olduğunun göstergesidir.

Büyük Türk Padişahı Fatih Sultan Mehmet’in Trabzon’u 1461’de fethinden sonra daha da gelişen Trabzon’da kültür kurumlarının varlıklarına birçok tarihi belgede rastlamamız mümkündür. Dünyaca ünlü gezginlerin ziyaret ettiği Trabzon, yüzyıllar boyunca, bütün dünyanın ilgisini çekmiştir. Ksenophon’dan, Evliya Çelebi’ye, Fallmerayer’den, Frunze’ye kadar yüzlerce seyyahın ziyaret edip düşüncelerini tarihe birer belge olarak aktardıkları “seyahatnamelerde”ki ana buluşma noktası “gizemli doğası, coğrafi konumu, Orta Asya, Kafkasya, Uzakdoğu, Ortadoğu’nun İstanbul ve Avrupa ile ilişkisinde önemli bir ticaret ve kültür merkezi” oluşundan kaynaklanan kentin vazgeçilmezliğidir.Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır

Bu söylem maalesef çok gerçekçi gibi durmuyorsada Anadolu’da ki köylerimizin tamamı için çok klasik bi söylem olmuştur. Kayacık köyü sakinleri ihtiyacı kadar sebze ve meyveyi hiçbir zaman kendi topraklarında yetiştirememiştir.Bu toprağın özelliğinden ve yeterince araştırılmamış zirai analiz eksikliğinden de kaynaklanmış olabilir.Karadeniz köylerinin tamamına yakınında mevcut olan makinalı tarıma uygun olmama durumu Kayacık köyü içinde geçerlidir.Köyün belkide dışarıdan ihtiyaç duymayacağı tek sebzesi karalahanadır.Bunların dışında sayabileceğimiz başlıca sebze türleri ise patates yeşil soğan marul yeşil biber çeşitleri ve fasulye dir. Ama hiçbir zaman kendi ihtiyacından fazla üretemeyen köy halkı meyve ve sebzesini satma gayreti ve düşüncesinde olmamıştır.Hayvancılık ise Kayacık köyü için küçük ekonomiler yaratan bir sektör sayılabilir. Burada yaşayan insanlarımızın sayısal anlamda çok olmasada kurbanlık hayvan besleme alışkanlıkları vardır.

Bazan sadece köyün yaylaları otlak ve meraları bu tür küçük besiciliğin ihtiyaçlarını karşılamasada çevre illerden satın alınma yöntemiyle ihtiyaçlar giderilir. Kesin olan bir şey varki burada yetişmiş hayvanların besinlerinde olabildiğince az kimyasal maddeler kullanıldığından hayvansal gıdaların tadına sadece mükemmel demek yeterli olacaktır. Kayacık köyü büyük çoğunluğu marmara bölgesine olmak üzere “BİZE HER YER TRABZON” sloganına tabiri caizse hayat veren bir köydür. Önceki yıllarda köyün kendi topraklarında tarımsal çalışmaların dışında gelir getirisi olan bir iş kolu ya da iş imkanı olmayışından dolayı çalışan kesim Yurt dışı veya Türkiye’nin muhtelif bölgelerinde gurbetçi işçi olarak çalışmıştır. Bunlara örnek eski yıllarda Maden, Kömür, İnşaat,Mermer sayılabilir. Özellikle mermer montaj ustalarının çok marifet ve maharetli oldukları bilinmektedir.